جایی که قیمت نفت با سیاست بانک مرکزی مطابقت دارد

بنابراین، برخی از این تفاوت‌ها چیست و چگونه موج‌هایی را در سراسر اقتصاد ارسال می‌کنند و بر تورم و سیاست‌های بانک مرکزی تأثیر می‌گذارند؟

درک همبستگی بین قیمت نفت خام و تورم با درک این موضوع شروع می شود که نفت خام به معنای واقعی کلمه سوخت موتور اقتصاد جهانی است.

قیمت نفت می تواند بر هزینه انرژی، حمل و نقل و تولید تأثیر بگذارد و متعاقباً بر قیمت کالاها و خدمات تأثیر بگذارد. این ارتباط متقابل به این معنی است که افزایش قیمت نفت به طور اجتناب ناپذیری به تورم کمک می کند، هرچند که میزان آن محل بحث بین استراتژیست ها، اقتصاددانان و مدل های مختلف آنها است.

با این حال، آنچه که منبع بحث نیست، این است که جهش معنی‌دار قیمت نفت خام ممکن است نیاز به تعدیل سیاست‌های پولی توسط بانک‌های مرکزی داشته باشد.

تاثیر نفت خام بر تورم از دو منبع اصلی ناشی می شود:

1. تورم فشاری هزینه:

افزایش قیمت نفت خام پیش درآمدی برای تورم هزینه بر است. بسیاری از تحلیلگران به سرعت به این نکته اشاره می کنند که درصد کل بودجه مصرف کننده برای انرژی (از جمله در پمپ بنزین) تنها در محدوده 3 تا 6 درصد است.

اما این تنها جایی نیست که نفت ممکن است بر بودجه مصرف کننده تأثیر بگذارد. افزایش قیمت نفت هزینه های تولید را افزایش می دهد و قیمت کالاها و خدمات را افزایش می دهد و در نتیجه تورم مصرف کننده را تحریک می کند.

صنایعی که به شدت به نفت متکی هستند، مانند حمل و نقل و ساخت، به ویژه احساس فشار می کنند و هزینه های اضافی را به مصرف کنندگان منتقل می کنند.

2. تورم کششی تقاضا:

مصرف کنندگان نیز مستعد تورم کشش تقاضا هستند. یک مثال ساده می تواند این باشد که از آنجایی که هزینه ساخت و حمل و نقل یک یخچال جدید شروع به افزایش قیمت یخچال می کند، مصرف کنندگان تصمیم می گیرند قبل از اینکه قیمت حتی بیشتر شود، عجله کنند و یکی را خریداری کنند.

اما فقط مصرف کنندگان نیستند. زمانی که کشورهای تولیدکننده نفت به دلیل افزایش قیمت نفت، با سود بادآورده مواجه می‌شوند، افزایش قدرت خرید آنها می‌تواند باعث افزایش تورم تقاضا در سطح جهانی شود.

این افزایش در مجموع تقاضا، پیشی گرفتن از عرضه، فشار صعودی بر قیمت‌ها وارد می‌کند و بیشتر به تورم کمک می‌کند و این دایره همچنان ادامه دارد.

این تأثیر تورمی می تواند واکنش بانک مرکزی جهانی را ایجاد کند، به ویژه زمانی که با تورم فعلی و دائماً بالا ترکیب شود.

بانک‌های مرکزی ممکن است سعی کنند از طریق نرخ‌های بالاتر تعدیل کنند، که می‌تواند به کسب‌وکارهای کوچک و مصرف‌کنندگانی که ممکن است برای مخارج ضروری تا حدی به وام‌های کوتاه‌مدت متکی هستند، آسیب برساند.

آنها همچنین می توانند نسبت به کاهش ترازنامه خود بسیار تهاجمی تر عمل کنند، که باعث کاهش عرضه پول و کاهش رشد می شود.

قیمت‌های بالاتر نفت خام نیز می‌تواند باعث کندی اقتصاد در صورت ترکیب با نرخ‌های بالاتر شود. قیمت های بالاتر بنزین برای مصرف کنندگان ممکن است منجر به کاهش درآمد قابل تصرف خانوارها شود و به طور بالقوه مخارج مصرف کننده برای سایر کالاها و خدمات را کاهش دهد.

همچنین ممکن است وابستگی به وام‌های کوتاه‌مدت، مانند کارت‌های اعتباری و خطوط اعتباری سهام خانگی را افزایش دهد، وام‌هایی که اکنون ممکن است با نرخ‌های بالاتری نسبت به گذشته اخیر تعیین شوند.

از آنجایی که هزینه های مصرف کننده بخش قابل توجهی از فعالیت های اقتصادی را تشکیل می دهد، کاهش این میزان می تواند بر درآمد شرکت ها و قیمت سهام تأثیر بگذارد.

با این حال، امیدی در این چرخه وجود دارد، زیرا بر اساس آخرین گزارش ماهانه بازار نفت این گروه، تولید نفت خام اوپک در ماه اوت به طور متوسط ​​113000 بشکه در روز افزایش یافت. افزایش تولید عمدتاً توسط ایران و نیجریه انجام شد که هر دو از سهمیه تولید معاف بودند.

همچنین، تولید نفت خام در ایالات متحده در هفته اول اکتبر از 13 میلیون بشکه در روز فراتر رفت که بالاتر از تولید از مارس 2020 است. این رکورد تولید درست در زمانی است که ما وارد کندترین تقاضای فصلی نفت خام شده ایم.

اگر سایر کشورهای تولیدکننده نفت این کسادی را جبران کنند و تقاضا فراتر از انتظارات افزایش نیابد، بانک‌های مرکزی ممکن است مستقیماً از پیشرفتی که تاکنون در مورد تورم داشته‌اند طفره بروند.